Są to dwa różne larpy w tym samym uniwersum – w świecie znanym z Wiedźmina 3, CD PROJEKT RED.

Idzie Niebo skupia się na eksplorowaniu tematów związanych ze strachem, lękiem, obawami o różnym podłożu, podczas gry Wiry Pontaru eksplorują szeroko rozumiany temat granic i barier - tych politycznych, społecznych, istniejących na papierze, w terenie i w głowach ludzi, i tego, co wynika z ich przekraczania.

Idzie Niebo opiera się na indywidualnych dramatach postaci, karty postaci są długie, a reżyseria gry – ścisła, zawierająca dużo wydarzeń, które kierują graczy w stronę eskalacji szaleństwa. Wiry Pontaru opierają się na grupach, ich wewnętrznych i zewnętrznych interakcjach, a karty postaci są pisanie indywidualnie na podstawie odpowiedzi z formularza, zaś sama gra nie będzie mieć tak ustrukturyzowanego przebiegu, zostawiając graczom więcej swobody w sterowaniu doświadczeniem.

Obie gry przedstawiają życie codzienne w niecodziennych okolicznościach - w Idzie Niebo jest to nagłe zetknięcie mieszkańców wioski na uboczu z przyjezdnymi, w Wirach – Jarmark Święta Plonów. Podczas dorocznej celebracji zabawa przeplata się z różnorodnymi wątkami, zależnymi od grupy (od społecznych, przez ekonomiczne, polityczne, religijne, nadnaturalne, itd. - długo można by wymieniać).

Kolejną różnicą jest design przestrzenny, który w Wirach został przemyślany tak, aby poprzez podział terenu na strefy pozwolić uczestnikom samodzielnie stopniować intensywność zagrożenia, w które kierują swoją postać.

To metatechnika, która ma służyć kształtowaniu środowiska gry, fabuły i temu, jak odpowiadają na oczekiwania graczy.

W strefie bezpiecznej będzie więcej światła, więcej ludzi przechodzących przez teren, większa uwaga ze strony strażników oraz ogólne poczucie, że jest to najbezpieczniejsza część miasta. Na poziomie meta – twojej postaci nie stanie się poważna krzywda fizyczna, chyba że jako gracz naprawdę, naprawdę tego chcesz. Nawet jeśli dojdzie do jakiejś walki (co jest mało prawdopodobne i niewskazane), wszyscy mogą zignorować obrażenia i szybko opatrzyć rany.

Środkowa strefa to „zła dzielnica”. Kwitnie tu przestępczość, łatwo można paść ofiarą wybryku czy przestępstwa, albo wplątać się w szemrane przygody. Natomiast nie nie jest to miejsce, którego należy za wszelką cenę unikać. Poziom ryzyka jest zrównoważony. Na poziomie meta – mogą się zdarzyć poważniejsze walki, skutkujące ranami, a nawet śmiercią postaci, jeśli gracz tego chce.

Najbardziej niebezpieczna strefa ma już mocno szemraną atmosferę, a kogokolwiek tam nie spotkasz – może zrobić ci krzywdę. To również miejsce, gdzie wystąpić potencjalne zjawiska nadnaturalne. Na poziomie meta – wszystko może się zdarzyć, ostateczna decyzja o śmierci postaci należy do gracza, ale poważne konsekwencje fizycznych starć są prawdopodobne.

Fabuła Wirów Pontaru opiera się tylko na jarmarku i polityce, ale ma również inne, nieujawnione jeszcze, elementy, które napędzać będą grę i wpływać na decyzje postaci. Larp jest modułowy - ma gotowy swój kształt fabularny, strukturę i potencjalnie możliwe wątki, ale żeby ujawnić więcej, potrzebujemy informacji, które i jak liczne grupy faktycznie pojawią się w grze. Wtedy, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom graczy zawartym w odpowiedziach do ankiety zgłoszeniowej będziemy konkretyzować fabułę.

Na grze pojawią się NPC i wydarzenia, które będą wprowadzać dodatkowe wątki do larpa, natomiast sama reżyseria ma być dla uczestników nieodczuwalna :) Nie przewidujemy też “opiekuńczych NPC” dla każdej z grup. Zachęcamy do aktywnego szukania aktywności i wątków, ale samo “bycie wewnątrz” i płynięcie z prądem akcji też będzie satysfakcjonującym doświadczeniem.

Akcja gry toczy się w czasie święta, większość grup nie będzie w tym czasie wykonywać swojej codziennej pracy, skupiając się na świętowaniu i tych rzeczach, na które na codzień brakuje czasu: relacjach, odpoczynku, rywalizacji, czy próbach polepszenia swojej sytuacji ;) Są też zawody, które na pewno w trakcie święta mogą spodziewać się “pracy”, jak kapłanki Melitele, Guślarze czy Strażnicy. Zapraszamy do grania na charakterystycznych elementach zawodu, ale nie wymuszamy też na nikim, by musiał uczyć się rzemiosła, czy przygotowywał mnóstwo rekwizytów potrzebnych do odgrywania pracy.

Trzeba kupić bilet w sklepie do konkretnej grupy :) Każda z nich ma w sklepie ustawioną taką ilość biletów, ile faktycznie planujemy w niej ról, nie będzie żadnego castingu potem. Jeśli minimum graczy dla grupy się nie zbierze (to może się przytrafić) w formularzu zgłoszeniowym będzie pytanie o to, w jakich innych grupach chcesz grać w takiej sytuacji. Na wydarzeniu na facebooku i na discordzie będziemy przynajmniej raz na tydzień publikować informacje o tym, ile biletów na daną grupę już zostało sprzedanych, a ile jest dostępnych.

Zacznij od zastanowienia się, dlaczego właśnie na niej ci zależy, a potem do nas napisz - contact@larpventure.com :) Jeśli chcesz grać ze znajomymi, możemy wskazać inną grupę, która będzie mieć dużo fabularnych interakcji z tą pierwszą. Jeśli oczekujesz konkretnych wątków czy doświadczeń – jest szansa, że postaci z innych grup też mogą je mieć. Formularz zgłoszeniowy będzie zawierać pytanie potencjalnie o inne interesujące cię grupy niż ta, na którą masz bilet – również w nim możesz umieścić informację o swoich preferencjach.

Lokacja larpa jest skansenem, więc noclegi tam oferowane są w standardzie bliższym campingowi, nie hotelowi. W noclegu standardowym domki nie mają prądu ani łóżek – trzeba wziąć ze sobą posłanie, które można umieścić na podłodze lub drewnianej ławie, a ich mieszkańcy korzystają ze wspólnych łazienek i toalet w pawilonie. Domki komfortowe mają łóżka z pościelą w kilkuosobowych pokojach, dostęp do prądu i łazienkę wewnątrz.